

2016
 Marilyn Monroe, Hollywood, 1953.
Photo Alfred Eisenstaedt/The LIFE Picture,
Collection/Getty Images
De Nieuwe Kerk brengt van 1 oktober 2016 t/m 5 februari 2017 een hommage
aan Marilyn Monroe. Die zou dit jaar 90 zijn geworden, als ze niet in al in 1962
op 36 jarige leeftijd zou zijn overleden. Voor het uit te brengen magazine schrijf ik
een vijftal korte stukjes over Marilyn in de reclame. Later meer.


(Krachtige advertentie in de culturele kolommen van NRC en Volkskrant, 5 x 5 cm)

©
Ze is er weer. Voor de tweede keer.
Catharina. In 1996 kiest ze domicilie in De Nieuwe Kerk op de Dam.
Nu laat ze heur oog vallen op de Hermitage, aan de boorden van de
Amstel. Alleen heet ze niet meer Catharina de Grote, maar Catharina
de Grootste. Megalomaan? Ook doet ze zich niet langer duiden als
Vorstin aller Russen of 'de Keizerin en de Kunsten', maar als
'Zelfgeslepen diamant van de Hermitage'. Wie zou zoiets toch bedenken?
Een onderdanige dienaar? Een begerige minnaar? Diderot? Voltaire?
18 juni 2016 tot en met 15 januari 2017
Meer


Op zaal met de kunstenaar, Vik Muniz
Links in de achterhoek, groot: de anatomische les van Rembrandt.
Foto: Ivo Hoekstra.
Schijnbaar achteloos staan ze in een verder lege zaal, hun gezicht naar de muur.
Wereldberoemde schilderijen, vijftien in getal. Waaronder: de Mona Lisa, de sterrennacht van Vincent
en de dames van Picasso. Ze vragen ditmaal om aandacht voor hun achterkanten.
Ja, die achterkanten. Ze leiden een heel eigen leven. Spijkertje hier, koordje daar;
etiketje, krabbeltje. Ze veranderen ook, door de tijd en ze laten ons onbekende dingen zien. Bestemmingen,
als Parijs, Sofia en Washington. Spieraam, doek, paneel, de lijst en de bescherming die nu eenmaal nodig is.
 Leonardo da Vinci, de Mona Lisa
 Het meisje met de parel, Johannes Vermeer
Schijn bedriegt.
Het zijn niet de schilderijen en ook niet de echte achterkanten.
Het Meisje met de parel hangt gewoon op haar vertrouwde plek. De Mona Lisa
is haar deur niet uit en de sterren van Van Gogh stralen in de Paulus Potterstraat.
 Vik Muniz
Het is allemaal het werk van Vik Muniz, gevierd Braziliaans kunstenaar in
Rio de Janeiro en New York. Ooit begonnen als beeldhouwer, nu en hier
nauwgezet weergever. Heeft alle echte achterkanten minutieus gefotografeerd
en gereconstrueerd. Verso's noemt hij ze. Perfecte kopieën. Ware grootte, driedimensionaal.
 Het Puttertje, Carel Fabritius
Speciaal voor het Mauritshuis maakt Muniz vijf verso's, gebaseerd op de
Haagse collectie:
- Het meisje met de parel, Johannes Vermeer,
- De anatomische les van Rembrandt,
- Het puttertje, Carel Fabritius,
- Het gezicht op Delft, Vermeer en
- Gezicht op Itamaracá in Brazilië, Frans Post.
Dat laatste werk is symbolisch. Johan Maurits van Nassau–Siegen was
gouverneur van Nederlands Brazilië (1637-1644) en nam Post mee om
landschappen te schilderen. Ondertussen ontwierp en bouwde Jacob van
Campen het Mauritshuis, zijn uiteindelijke woonhuis.
Nu is Muniz de eerste buitenlandse kunstenaar waarmee het Mauritshuis samenwerkt.
Vik Muniz: Verso. Tot en met 4 september 2016.
 Gezicht op Itamaracá, Frans Post

|
|
Speciaal voor haar kroning laat Catharina een kroon maken. Nee, niet deze. Die heeft
ze zelfs nooit gezien. Het is een model, een replica. Maar wel met 11.352 diamanten
- ruim twee keer zoveel als in het origineel, met een karaatwaarde van 1180,00, zijnde
236 gram. Middenop de hoofdband een grote briljant van 10,11 karaat (2 gram),
ovaal geslepen. En ook nog twee rijen witte parels, 74 in getal. Plus de 'bekroning':
een zeldzame robijnrode edelsteen, een rubelliet (toermalijn) van 50 x 42,5 mm,
384,71 Karaat (kleine 80 gram).
Meesterwerk van de juweliersgroep Smolensker diamanten''. Als staaltje van kunnen,
2012, -ter gelegenheid van het 250-jarig jubileum van de kroning van Catharina.
@ ge raadt het al: State Hermitage Museum Sint-Petersburg.
|
Catharina (voor mij nog altijd de Grote en niet de Grootste) heeft
de Amsterdamse Hermitage aangewezen als haar Zomerpaleis.
Net als bij ieder langduriger vertrek uit Sint-Petersburg heeft ze
een groot deel van haar persoonlijke bezittingen met zich genomen,
variërend van japonnen, sieraden en cameeën tot een enkel
meubelstuk, talloze schilderijen, beeldhouwwerken, toegepaste kunst
en portretten (van vrienden en geliefden). Die blijven bij haar tot en
met 15 januari 2017 en geven ons een unieke kijk op haar imposante
en lang niet altijd gemakkelijke leven. De tentoonstelling is licht
thematisch opgezet; met karaktertrekken en eigenschappen als leidraad.
En dat is waarlijk een zegen, anders zie je door de bomen de bossen
helemaal niet meer. Ik houd absoluut niet van audiotours, maar deze
is onderhoudend, welbespraakt, bescheiden en behulpzaam – met name
op de bovenetage, met haar veelheid aan kabinetten. De catalogus is
een fraai ontworpen boek, met een weelde aan afbeeldingen en rijke
teksten, die nog leesbaar zijn ook. Je zou die eigenlijk vooraf moeten lezen.
Ik was nauw betrokken bij de expositie in De Nieuwe Kerk van 20 jaar
geleden, maar ben blij dat ik nu deze expositie heb gezien. Ik ga zeker
nog een keer. U ook?

De grote tentoonstellingszaal. Imposant. Op de voorgrond, ietwat onscherp Voltaire,
op latere leeftijd en van marmer. Foto: Remko de Waal
Meer


Kusama Narcissus Garden Glass House Yayoi


Tot en met 10 juli 2016 hangt, staat, ligt, World Press Photo in De Nieuwe
Kerk op Dam. Sterk uitvergroot: de foto van het jaar. Warren Richardson,
Australië, 2015 met Hope for a New Life. Er is een prachtige catalogus:
Schil Publishing, ISBN 978 053 308 660. Ook in het Nederlands. (Interieurfoto: Evert Elzinga)


Met steun van velen heeft Museum Boijmans Van Beuningen
in Rotterdam een vroeg werk van Magritte kunnen kopen.
Le Miroir Vivant, uit 1928, een woord/beeld schilderij.

2015

Frank Govers
Ode aan de Nederlandse mode
Vanaf de vroege jaren twintig van de vorige eeuw opereren
Nederlandse modeontwerpers onder eigen naam. Neem Joan
Preatorius. Ze zijn en blijven wel in de ban van de Parijse couture.
Pas na de Tweede Wereldoorlog maakt een groep jonge ontwerpers
zich los. Max Heijmans, Dick Holthuis, Frans Molenaar, Fong Leng
en Frank Govers ontwikkelen hun eigen signatuur. Met veel oog
voor zwart/wit, lijn en vorm, maar ook met explosies van kleur,
beweeglijkheid, eigenzinnigheid. Conceptuele mode die wereldwijd
aanslaat. Denk maar aan Viktor & Rolf.

Frans Molenaar
Den Haag brengt een weelde aan voorbeelden bijeen. Het wordt,
het is, een bijna wulpse tentoonstelling, vol vitaliteit, beweging,
verrassing, schoonheid. Spannend, welhaast provocatief ingericht.
Alleen jammer dat (zoals gebruikelijk) de NL man niet echt meedoet...

Max Heijmans
Tot en met 7 februari 2016 (laat open: vanaf 11 uur).

Max Heijmans
Foto’s: Sabrina Bongiovanni


Liu Yiqian, een onwaarschijnlijk rijke Chinese zakenman
(bijgenaamd 'de excentrieke meneer Liu') koopt op 9 november
2015 Nu couché, een liggend naakt van Amadeo Modigliani.
Bij Christie's in New York, voor het lieve bedrag van € 158 miljoen.
Het doek is bestemd voor een van zijn beide privé musea te Sjanghai, het Long Museum West Bund. Overigens lijkt deze keuze te zijn
ingegeven door zijn vrouw: Wang Wei.

(ADVERTENTIE)

Op de tentoonstelling Haagse meesters van de romantiek,
gewijd aan de gebroeders Verveer, hangt ook een bruikleen
van Simonis & Buunk. Joods Historisch Museum, van
3 juli tot en met 1 november 2015. In het JHM Magazine
plaatst S&B een advertentie. Tekst: jawel PM.

(ADVERTENTIE)

Advertentie in FD Persoonlijk en Next Woman, juni 2015.
Opzet en tekst PM, ontwerp ddk.


Gigagift. Het verzamelend echtpaar Eddis-Neeson schenkt 42
meesterwerken aan het Art Institute Chicago. Waaronder deze
Foot Medication van Roy Lichtenstein. (April 2015, detail)


Renzo Piano, meester-architect, ontwerpt een
nieuw gebouw voor het Whitney Museum of American Art
in New York. Na vier jaar is het karwei klaar. Negen
verdiepingen, vlakbij de Hudson.

Is het 'm? Daar links? Rutte? Onvermoede kant?



De vrije geest van Sonia Delaunay. (14 november 1885 –
5 december 1979). Verbijsterend! Volop in Tate Modern, London.
Tot en met 9 augustus 2015.


Jean Paul Gaultier, in het Grand Palais, Paris, tot en met 2 augustus 2015
Zie ook de rubriek Straks, Stoppen met werken?


Cover. Net als vroeger zonder titel. Die staat op het ruggetje.
Door het oog van de tijd. Mooie naam voor een prachtig boek.
Met de Reve-foto's van Eddy Posthuma de Boer. Vanaf de
jaren zestig tot Reve's opname in het verpleeghuis. Twee jaar
voor diens dood in 2006. Deels in zwart-wit, deels in kleur.
Helder vormgegeven door Huug Schipper van Studio Tint.
Met begeleidend commentaar van Eddy zelf, een interview
met Joop Schafthuizen door Henriette Klautz, fragmenten uit
brieven van Reve en (!) twee stukjes tekst van mijn hand.
Samenstelling, inleiding en gesprekken met Eddy: Huug
Schipper en Ton den Boon. Uitgeverij: De Weideblik. Feestelijk
gelanceerd op 26 februari 2015 bij Atheneum Boekhandel.
De eerste druk is in een mum van tijd uitverkocht!

Signeersessie op 28 februari, bij Atheneum. Linksonder: Eddy.
Mijn tekstbijdraagjes hebben betrekking op twee dingen die
ik me nog levendig herinner: de expositie van etsen van
Frans Lodewijk Pannekoek in Galerie Pribaut en de gevolgen
van het hand-in-hand lopen met Teigetje (Vondelkerk) voor de
VPRO. Zie de rubriek op deze site.
Alwaar nog een derde verhaal. Over de Drommedaris te
Enkhuizen.
Nog t/m 30 juni in het Revemuseum, OBA, 2e etage.
Rechts naast het Amsterdamse Centraal Station

2014

Aan het begin van het Panamakanaal staat het fonkelnieuwe
Museum voor Biodiversiteit, naar ontwerp van Frank Gehry.
Het is diens eerste opdracht in Latijns Amerika.


Andrew Carnegie geeft hem cadeau, de bronzen diplodocus. In 1905,
aan het National History Museum te Londen. De eerste honderd jaar heeft hij er
dus ruim opstaan. Maar daarna? Wordt hij werkelijk ingeruild voor een quasi
zwemmende blauwe walvis? Per 2017? Daarover is een fikse rel uitgebarsten in het Verenigd Koninkrijk...


Biermuseum, China. Waar precies weet ik niet. Maar 't is toch te ver weg.


©Rijksmuseum Amsterdam
Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606 – 1669) schildert vaak in
opdracht. Dat is heel gewoon in de Gouden Eeuw. Eigenlijk is hij
kunstenaar en marketingmanager tegelijk. In 1661 vraagt het
stadsbestuur van Amsterdam hem een doek te schilderen. Bestemd
voor de Burgerzaal van het nieuwe stadhuis (het huidige Paleis op
de Dam). Het wordt een kolossaal werk (5,5 x 5,5 meter). Centraal:
het Bataafse verleden, verzinnebeeld in De samenzwering van de
Bataven onder Claudius Civilis. Echter. Na korte tijd blijkt dat het
tafereel niet voldoet aan eisen en verwachtingen. Rembrandt pakt
een mes en snijdt in koelen bloede zo’n 75% weg. Waarna een rechthoek
van 2 bij 3 meter overblijft. Nog immer fors. Uiteindelijk komen Claudius
en de zijnen terecht in het Nationaal Museum in Stockholm. Daar ziet
men het als de Zweedse Nachtwacht. En nu hangt het tijdelijk in
ons aller Rijks. Tot 2017. In de Eregalerij. Omdat Stockholm
verbouwt.

©Rijksmuseum Amsterdam


Vrolijk Pasen in het Rijks. Zeven aanstaande kippen in
evenzovele houdingen. Een zeldzame modelstudie in olieverf.
Van Melchior d’Hondecoeter - rond 1666. Recent verworven
door het Rijksmuseum en nu op zaal.


De schepping van de wereld. Antonio Canova (It.) doet er zeker een jaar over
(1821 – 1822). Nu in de MET te New York.


Frank Gehry in het Bois de Boulogne. Sprekend gebouw
voor LMVH Louis Vuitton (moderne en actuele kunst).


Cracked egg magenta. Van Jeff Koons. Naar typisch
Amerikaanse gewoonte wordt er een toeschouwer
mee gefotografeerd. A visitor looks at. Tja...


Bruce Lee in Hong Kong, precies veertig jaar na zijn dood.


Museum of Natural History, Los Angeles, na
ingrijpende verbouwing.


Is het een museum? Een huis? Een kerk? Een schuilkerk
op zolder? Het is alles tegelijk. Zo typeerde ik, jaren geleden,
Ons' Lieve Heer op Solder. En zulks geldt nog steeds. Intussen is het gebouw voorbeeldig gerestaureerd. En binnen niet al te
lange tijd wordt een begin gemaakt met de verbouwing van
een pand ter andere zijde van de Heintje Hoekssteeg. Daarin komen dan onder meer de entree, facilitaire ruimtes en de onderdoorgang naar het monument.
Ter gelegenheid van het 125 jarig bestaan (24 april) is een boeiend boekje verschenen in een oplage van 3500 exemplaren.


Het nieuwe Oranjevaasje, naar een ontwerp van
Willem Noyons. Opgedragen aan de prille vorst, tevens
graaf van Buren en van Leerdam, 2013.



Warm aanbevolen! Het Pianola Museum, Westerstraat,
Amsterdam.



Het wonder van Delfts blauw, permanente expositie van een
heel bijzondere collectie. Gemeentemuseum, Den Haag. Ter
gelegenheid van: het kinderkunstboek Een vaas voor de prinses.


De belegering van Alkmaar, Zuidencluyt

De bestorming van Alkmaar, Hilverdink (detail)
Bij Alkmaar begint de victorie weer. Na een gefaseerde
verbouwing en herinrichting is het Stedelijk Museum Alkmaar
open. En hoe! Onder meer met een vernieuwde, levendige
expositie over beleg en ontzet, in 1573. Aan de hand van een
bewaard gebleven dagboek van stadspensionaris Nanning
van Foreest (1529 - 1592).


David Hockney, Winter Timber


Anish Kapoor slaat toe in Londen.




Hollandse schepen op kalme zee door Willem van de Velde.
Lange tijd in privé-bezit, maar nu in langdurig bruikleen aan het
Rijksmuseum. Dankzij de Broere Foundation.


Het ruimtevaartuig Enterprise is aangekomen bij Museum Intrepid te New York. Het is per midden juli 2012 te bezichtigen.


Koons' kijk op Pasen (tijdje in Boijmans)


Konijn van Jef Koons (en twee klokken van Felix Gonzales-Torres)
in Los Angeles, County Museum of Art


Ja, hij is echt! Ernst van de Wetering heeft het zelf gezegd!
Oude man met baard, 1630 van Rembrandt. Eigendom van de
Canadese regisseur Kevin Sullivan. In langdurig bruikleen aan
het Rembrandthuis, Jodenbreestraat, Amsterdam. Nu op Sael.
(bijzondere site)








De Mesdag Collectie
Hendrik Willem Mesdag is schilder - en een goede ook.
Maar daar draait het hier niet zozeer om. Kwintessens is de
verzameling die Mesdag en zijn (eveneens schilderende)
vrouw Sientje Mesdag- van Houten hebben opgebouwd.
En nagelaten. Aan de Haagse Laan van Meerdervoort (7F),
alwaar ze lang hebben gewerkt en gewoond. Het is een
heerlijke plek, met bijzonder werk van Nederlandse en Franse
tijdgenoten. De School van Barbizon is sterk aanwezig.
En het blijft niet bij schilderijen!
Zie vooral ook de rubriek werk

Charles-François Daubigny, omstreeks 1876




Kasteel Amerongen, Utrechtse Heuvelrug. Na een tien jaar
durende restauratie weer open. Het ís zoals het was.
Maar anders dan je denkt. Nog niet vol meubels, maar
met een theatrale show. Een dag uit het leven van het
kasteel: 21 juni 1680. Door Peter Greenaway en Saskia
Boddeke.
Zie ook de rubriek werk




Twee flessen. Nu in de Wolkenkrabber.
Op 11 maart 2011 zie ik het werk van jonge keramisten, die
studeren aan de Rietveld Academie. Ze zijn net terug uit China
en stellen hun werk tentoon. In de kunstruimte van DNB, de
Nederlandsche Bank. Ik koop twee bottles van de Amerikaan
Jacob Rader. En ben er heel blij mee.


Voor het eerst in mijn leven open ik een website:
Zeer vereerd.
Hier de toespraak


Dagelijkse kunstkrant. Interessant en onbekrompen.


Grandeur! Het Londense St. Pancras is luisterrijk
gerestaureerd. De verbouwing van het hotel -1873; de kamers
zien uit op het gelijknamige Eurostarstation- is uiteindelijk aanbeland op
150 miljoen pond. Projectontwikkelaar Harry Handelsman (!)
ligt er niet van wakker. O, Nederland...


Maria met Kind. Nu in de Wolkenkrabber.
Ik zie het doek in het Bijbels Museum. Op de tentoonstelling
'Wonder boven wonder'. Ik ben meteen verkocht en koop
het. Dat kan, dan. Alle aanwezige werken zijn van kunstenaars
met een verstandelijke beperking. Die weerhoudt hen er niet
van om de mooiste, spannendste, schilderijen en tekeningen te
maken. Steef Duyst is een van hen. Zijn tafereel hangt bij mij
op kantoor en is op afspraak te bezichtigen.

Spectaculair. Maar. Er gaat niets boven echt.©
Reacties




Masker, Walter van Beirendonck. Glasmuseum.
Leerdam. Waar anders?

Hij is het zelf: Antony Gormley, hurkend op een dijk
in Lelystad, langs het Markermeer. Nou goed - een
vertaling van zichzelf. Tot een open stalen constructie, van 1800
staven. Niet horizontaal en niet verticaal. En maar liefst
25 meter hoog. De volksmond hanteert terstond een
ander woord voor hurkend. Even veel letters, beginnend
met een k en eindigend op end. Officieel heet de sculptuur
'Exposure'. Flevoland kent thans zes landschapskunstwerken,
waaronder 'De Groene Kathedraal' van Marinus (van den)
Boezem, bij Almere.



Hoogst interessante site over een grootscheeps project. Dertig
wetenschappers - multidisciplinair - onderzoeken of en zo ja
hoe Van Gogh zich laat beïnvloeden door tijdgenoten. De
resultaten zijn op de voet te volgen. Het Van Gogh Museum
werkt in dezen nauw samen met het Instituut Collectie Nederland (ICN) en met Shell.


Werk, zonder titel van Joris Kuipers. Meer op

|