Op een vrijdag, 24 mei 2002, stuurt, zendt, Dean van der Wekke me een e-mail. Hij gaat akkoord. Aldus reis ik, betaald door Rabobank, naar tien musea in den lande. >> Meestal in gezelschap van Carla Keijzer, van de Museumvereniging. Ten faveure van: de Museumkaart. Dan nog: MJK, MuseumJaarKaart. Gesponsord door de bank. De bedoeling is dat ik 'advertorials' schrijf. Over een kunstwerk naar keuze. Aldaar.

Nou haat ik advertorials. Omdat ze hom zijn noch kuit. Ik vind dat adverteerders, advertenties, voor zichzelf moeten uitkomen, onmiskenbaar. En dat media niet zouden moeten toestaan, faciliteren, dat adverteerders vermeend redactionele gedaanten aannemen. Doch. De opdracht van de Rabobank is onweerstaanbaar. Ook omdat de teksten worden verzameld in een boekje en op internet verschijnen.

Naar het eerste museum ga ik alleen. Ik ken het uit mijn oudheid. Enkhuizen. Nee niet De Drommedaris, zie de rubriek:ooit Reve>> maar het Zuiderzee Museum. Ik vertel niet over een object, maar verhaal over een mens. De visser Tijmen Visser. Met de kop: 'Varen. Vangen. Venten.' En tot besluit: 'Een visser hoort op een schuit, niet op een rijwiel'.

Tijmen staat. Zijn mentor, Klaas Westland, zit.

Het wordt een regelrechte ramp. Afdeling advertorials van Libelle leukt de pagina op tot Efteling niveau. Ik wil niet meer. Tenzij. En jawel, de bank is vol begrip.

Vervolgens tracht ik de boel zo veel mogelijk te sturen. Zulks valt niet mee. Overal betweters.

Tot overmaat worden maar vier teksten onverkort advertentie. >> En het boekje en de e-entree gaan ook al niet door. Stort ik in? Nee hoor. Er daagt wat leuks. Een soort vertaling, naar het basale. In Metro, de treinkrant, op werkdagen.

De bank heeft een kolom geboekt. Ter hoogte van een pagina. En een centimetertje of wat breed. Kan ik daar mijn verhalen in kwijt? En de beelden die er bij horen? Neen. Zo ontstaat het idee naar een ander formaat over te schakelen. Een gestapelde achtste pagina, als ik het goed heb. Hoe dan ook: de opgave is iets minimalistisch te bedenken dat kans van slagen heeft. Dat mensen, al is het maar even, aanspreekt, bezig houdt. Ook al heeft men niet veel op met kunst.

Het wordt een quiz. Voor verdere tekst en oplossing dient men de krant om te draaien, ondersteboven te houden. Hetgeen, zichtbaar, op ruime schaal gebeurt. De frequentie is hoog: tien plaatsingen in iets meer dan een maand: 22 november - 30 december 2002.

Een speciaal woord van dank verdient Jolein Vermeulen van Metro, die de productie verzorgt.

Naturalis, Leiden, vogelbekdier. Metro 22 november '02.

Museum Het Valkhof, Nijmegen, Tajiri, No 7, Metro 26 november '02

Limburgs Museum, Venlo, Edmond Bellefroid, theepot Thea, Metro 29 november '02.

Zuiderzeemuseum, Enkhuizen, Tijmen Visser, Metro 3 december '02

Jopie Huismanmuseum, Workum, zelfportret, Metro 6 december '02

Noordbrabants Museum, Den Bosch, de verzoeking van Antonius, Metro 10 december '02.

Drents Museum, Assen, Jan Sluijters, portret, Metro 13 december '02

Paleis Het Loo, Apeldoorn, toiletkamer, Metro 17 december '02.

Nationaal Oorlogs- en Verzetsmuseum, Overloon, Metro 20 december '02

Arnhems Museum, Klaas Gubbels, schaaktafel, Metro 30 december '02

Vijf jaar later zien zeven teksten alsnog het licht. In het webtijdschrift Cosimo, als column:
- Tajiri, No 7
- Moorse spiegel
- Bellefroid, theepot Thea
- de heilige Antonius
- Tijmen Visser
- Jan Sluijters
- Jopie Huisman.
www.cosimo.nl Zie ook de rubriek eigen werk:Cosimo >>