Laatste kwartaal 2011. Den Haag lanceert kille aanvallen op kunst en cultuur. Halbe voorop. Ook het KIT staat op de rode lijst. Ik draag prachtige herinneringen met me mee. Uit mijn jeugd. Aan de gamelanconcerten van Indra Kamadjojo. En aan de 3D kijkdozen met zwart/witfoto's van rond de evenaar. En later: aan de tentoonstelling Indigo, mede als bestuurslid van de gelijknamige stichting.

Ik neem subiet contact op, met het Tropenmuseum. En bied mijn diensten aan. Con amore. Er volgt een gesprek á 4. Ik laat doelstellingen, jaarverslagen, plannen op me inwerken en kom tot de slotsom: er is een speciale website nodig, die duidelijkheid schept. Over wat het KIT c.s. allemaal is. En waarom je dat niet om zeep mag helpen. Domeinnaam: ditishetkit.nu

Uitziend over de rijstvelden en vergezeld door vijf bergtoppen maak ik, schrijf ik, de opzet van de site, zoals me die voor ogen staat. Vier vakantiedagen, 12 tot en met 15 januari, 2012. Voor een goed doel. En met grote gretigheid.

Vervolgens heerst er stilte, kilte. Een maand of vijf.

Dan, op 19 juni, krijg ik te horen dat het allemaal niet kan. Of liever gezegd: niet mag. Van hogerhand. Op die bijeenkomst heb ik zelf moeten aandringen, trouwens. Hoe je vrienden van je kunt vervreemden...

Nadien is de situatie voor KIT c.s. er niet beter op geworden.
Zie de scan.
En stel daar dan mijn voorstel tegenover>>

Inmiddels, per einde juni 2013: